Moim zadaniem nie jest wykazywać niekompetencji recenzenta – to ludzie kompetentni, którzy wiedzą co i za co robią. Moim celem było udowodnienie, że definicja w Rozporządzeniu może być interpretowana na różne sposoby i nie warto występować o dofinansowanie dla pomysłów niestandardowych, a lepiej typowe. I tu znajdujemy odpowiedź na pytanie, dlaczego tyle na początku działania programu było projektów poświęconych sukniom ślubnym, organizacji ślubów i podobnych. To nie branża była atrakcyjna, tylko warunki oceny projektów mogą faworyzować takie nic niewarte pomysły.
I tu uwaga związana z oceną wniosków. Ponieważ osoby oceniającemuszą być zgodni w ocenie niespełnienia kryteriów, można zauważyć w recenzjach nachalne udowadnianie, jak niedouczony jest niedoszły beneficjent, bo nie rozumie swojego projektu, tak jak rozumieją go recenzenci. I nie byłoby w tym może nic dziwnego – ot taka urzędnicza przypadłość, gdyby nie to, że to od recenzji recenzenta zależy, czy projekt dostanie dofinansowanie z UE i w konsekwencji czy będzie realizowany przez wnioskodawcę. Smutny jest mój wniosek: nieistotnie jak masz dobry i oryginalny projekt e-usług. Trzeba go sprowadzić do takiej postaci w opisie, by zgodność z definicją nie budziła najmniejszych wątpliwości. W konsekwencji jedynym wyjściem jest uproszczenie pomysłu, bo brak miejsca na tłumaczenie na czym on w istocie polega oraz istnieje ryzyko, że opis może być opacznie zinterpretowany. Lepiej unikać naprawdę oryginalnych pomysłów – te w praktyce nie mają szansy na uzyskanie unijnego dofinansowania i skupiam się na standardowych, bo te mają większe szanse. Zawieszę w powietrzu pytanie, jak to się ma do innowacyjności, którą rzekomo wspierają działania unijne.
Inne witryny: Witryna 1, Witryna 2, Witryna 3,
Słowa kluczowe: PARP PO IG 8.1, PO IG 8.1, pisanie wniosków, unijne dofinansowanie, sprawdzenie wniosku przed wysłaniem, sprawdzenie wniosku, model biznesowy 8.1, biznesplan 8.1, wskaźnik produktu, wskaźnik rezultatu, konsulting it
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz